Yaşamını bir inancın gerçekleştirilmesine adamak dava insanlarının başarabileceği bir şeydir. Hele bu inanç bir halkın mutluluğu ve geleceği için bir dizi zorlukları olan uzun bir yolculuğu gerektiriyorsa yaşam saygıyı hak ediyor demektir. Orhan Doğan böyle bir yaşamın barış emekçisiydi.

Bu ülkede zulmün yarattığı acılara karşın Anadolu gibi gülen yüzünden umut ışığı eksik olmadı.

Onunla insan hakları mücadelesi ve belli platformlarda sınırlı bir birlikteliğimiz olmuştu. En son Haziran 2007 başlarında, Halkevleri olarak Ankara’da gerçekleştirdiğimiz Halkın Hakları Forumu’nda daha yakın olma olanağı doğdu. Forumumuzun hazırlık yemeğine katılmıştı. Bir iki saat sohbet etme olanağı doğdu. Sıcak, sevecen tavrı ve insani yaklaşımı kısa sürede kendisine yakınlık hissetmemi sağlamıştı. Kırk yıllık baba dostu, kapı komşum gibi geldi bana…

Seçimleri konuştuk, solun geldiği durumu, yaşanan dağınıklığı ve bu dağınıklıktan nasıl çıkılması gerektiğini konuştuk. Düşüncelerimizi karşılıklı paylaştık. “Kardeşliğin ülkesini yaratmak ve Kürt sorunu” başlıklı oturumumuzun içeriği ve Halkevlerinin yaklaşımı üzerine konuştuk.  Eleştirilere son derece hoşgörüyle yaklaşıyor, gözlerindeki dostane bakış eksilmiyordu.

Doğu Beyazıt’tan gelen haberle sarsıldım. Hüzünle birlikte birden içimi yemekteki sohbetimiz kapladı. Vefatından sonra kendisi ile ilgili çıkan yazılar eşsiz mücadelesini daha açık ortaya koydu. Hiçbir baskının onu yıldıramadığına tanık olduk. Oturuşunda kalkışında siyaset yapış tarzında devrimci bir sorumluluk ve kararlılık kendini gösteriyordu. Barış, kardeşlik ve adalet için  halkların kardeşliği için ender bir değer olduğunu  öğrendik.

Sadece Kürtler değil demokrasi güçleri çok önemli bir militanını yitirdi. Tüm ezilenlerin ve emekçilerin başı sağ olsun. Halkevleri olarak Kürt ve Türk halklarının kardeşliği, yoksullar ve ezilenlerin kardeşleşmelerini ve kurtuluşları için yaratılması gereken ortak mücadeleyi örmeye çalışacağımıza söz veriyoruz.

Anadolu gibi gülen dostumuz rahat uyu.

*Halkevleri Genel Başkanı