Okullar kapanmış.

Uzunca bir aradan sonra erkenden uyanmalar başladı mahallemizde.

Bu uyanma başka uyanma. 

Bu uyanma tatlı bir uyanma. 

Bu uyanma mutlu bir uyanma. 

Bu uyanma özgür bir uyanma. 

Bu uyanma yaz okulu uyanması.

Bir yaz sabahı güneş pırıl pırıl. 

Çocukların koşturmacası Halkevi sokağına doğru.

Kapıdan belirenler üniversiteliler...

Dersler başlıyor…

Tebeşirin ilk tozları yükselirken tahtadan, 

Matematiğin sihirli dünyasına dalan Burak, matematiğin iç dünyasını aralıyor bir taraftan...

Söylenen şarkılar barışın ve kardeşliğin ezgilerini dillendiriyor Helin'e...

Hayellerini canlandırmanın sevinciyle izliyor herkes Gökde'yi...

Halayın başında İlayda, Anadolu’nun dört bir diyarından figürlerle yön veriyor arkadaşlarına...

Sokaktan geçenler bir soluk alıp, kulak misafiri olup, ertesi gün çocuğuyla soluk alıyor Halkevi'nde...

İşte bir hafta doluyor...

Son gün çocukların aileleriyle birlikte Halkevciler ve üniversiteliler hararetli bir tartışmaya koyulmuş bir anne değiniyor okulda yaşadığı sıkıntılara ve öyle durumlar ki birden herkes başlıyor feryada... İşte eğitimin piyasalaşması bir meta haline gelmesi insanlara geleceklerinden şüphe etmeye başlatmış. Artık karar veriyorlar, sıklıkla bir araya gelip bu durumu derinlemesine konuşup bu konuda bir şeylerin yapılmasına buluşma kesiliyor...

Bir haftadır Ümraniye’de yoksul bir mahallede kurulu olan Halkevi sıradışı bir yoğunluğa sahip. Çünkü yaz okulu başladı.

İşte minik bir arkadaşımız çoktan tahtaya yazmış "Okumuş insan halkın yanındadır.

Bu haberi de yaz okulunun öğretmenleri ve öğrencileri beraber yazmış…