31 yaşında, boşanmış, 5.5 yaşında bir çocuk annesi olarak kreş hakkımı istiyorum inatla!

Beş yıldır çalıştığım bankanın bana reva gördüğü net ücret 958 TL iken, bir de boşanmışken, bir de çocuğum ailemin yanında başka bir şehirde okula gidiyorken artık, ben inatla kreş hakkımı istiyorum!

Üç yıldır özel kreşlere verilen yarı maaşların sonu geldi, artık devletin anaokuluna gidecek diye sevindiğim sırada elime tutuşturulan listede sıvı sabun bile olduğu için istiyorum kreş hakkımı!

Oğlum yanımda büyüyemediği için, çalışmak zorunda olup, O'ndan ayrı yaşamak zorunda bırakıldığım için istiyorum...

Servise ayrıca para istediklerinden, evden - çocuk ayağı ile 25 dk - uzaktaki okula karda kışta götürmek zorunda kaldığım için bir zamanlar... Bir de işe geç kalırsam, çocuğunu bahane edip işe geç kalıyor demesinler diye kaygıyla. Zira çocuğunuz varsa, özel kurumlarda pek şansınız yoktur zaten.

Her ay, okulun aidat zamanı geldiğinde babasını aramak zorunda kaldığım için, bahanelerle onu da alamadığım için istiyorum kreş hakkımı!

Kreş hakkımı istiyorum ben, bir haftasonu çocuksuz gitmek istediğimde bir yerlere " anneler çocukları büyürken, öyle her yere gitmez evde otururlar " sözleri ile karşılaşmamak için...

Kreş hakkımı istiyorum...

İnatla!

Yüreğimi karartmadan!

Bir gün bu hakkı alacağımızı bilerek...

Bir gün başka kadınların, bu sorunlarla çocuklarını büyütmek zorunda kalmayacağına inanarak!

Kreş hakkımı istiyorum, çünkü özgürleşmek istiyorum!

25 Ekim'de Ankara'da "Kreş Hakkı" kortejinde görüşmek üzere...