Eğitim sistemimizden tek tip gençler mezun ettiğimiz bir gerçek ama bunun tektip kıyafet giymeleriyle bir ilgisi yoktu. Forma fırsat eşitliğiydi, cinsiyet ayrımcılığına sondu, çocuklarımızın okula geliş-gidişlerini, giriş-çıkışlarını kontrol etmek, emniyetlerini sağlamak içindi. Forma, anne-baba için ekonomik bir giyim tarzıydı. Çocuklar içinse “Bugün ne giysem” derdi yoktu. En önemlisi, forma, çocuklara bir disiplinin varlığını (hizalama) işaret ediyordu. Yeni formasız düzenlemeyle kaybettiklerimiz bunlar. Kazancımız nedir? Kız çocuklar artık türbanlı ve pardösülü olarak okula gidebilecekler, bu nedenle kız çocukların okullaşma oranı artacak, erken yaşta evliliklere son... Bu tarz bir saf tutma mevcutsa da karşıt görüş tamamen aksi yönde. Kız çocukların küçük yaştan itibaren kapanması, erkek egemen zihniyet ve yaşam tarzını kabulü getireceğinden, kız çocuklar erkek çocuklarla rekabet edemez hale getirilecek ve kadın, kendisine biçilen eksik etek rolünü paşa paşa yürütecek. Akran baskısı nedeniyle kapanan kız çocukların sayısı artacak, toplum devşirilecek, erken yaşta evlilikler artacak çünkü kız çocuğunu bir kıyafetin içine hapseden zihniyetin devamı erken yaşta evlendirilmesini de emretmektedir. Artık forma yasak ama çocukların kıyafetlerine ahlaki kısıtlama (!) mutlaka getirilecektir. Yapılan her türlü düzenlemede olduğu gibi bu yeni düzenlemede de maalesef çocuğun aydınlatılmış görüşü ve onayı alınmamış, çocuğun kendi rolünü içselleştirmesine fırsat tanınmamıştır. Ancak çocuğun gelişen hormonlarına ve buna bağlı zorla dizginlemeye çalıştığı güdülerine karşı formanın bile uzun etek baskısı hiçbir zaman sökmemiş, eteklerin beli her dönemde yukarı kıvrılmıştır. Erkek çocuklar açısından bakıldığında ise akranlar arası şiddetin artacağı ve en önemlisi çocuklarımızın çok çabuk kadın ve erkek kimliğine bürünecekleri aşikâr. Formalı yaşamı -düzenlemeyi yapan dahil- herkes özleyecek.

Kaynek: radikal.com.tr