Ülke giderek bir uçuruma sürükleniyor. Türkiye halkları her gün yeni çatışmalarla, ölümlerle uyanıyor… 

AKP iktidarı ve TSK, 30 yılı aşkın süredir kaç defa duyduğumuzu hatırlamadığımız ve artık hiçbir inandırıcılığı kalmayan nakaratları tekrar ediyorlar. “Köşeye sıkıştıkları için saldırıyorlar”, “Son çırpınışlar” gibi inandırıcılığı kalmamış söylemlere sadece toplumdaki umutsuzluğu pekiştiriyor ve halklar arasındaki mesafeyi daha da büyütüyor.

Kimi muhalefet partileri ise AKP’yi yaşananların baş sorumlusu ilan ederken “demokratik açılım yüzünden terör azdı” diyerek kirli savaş çığırtkanlığı yapıyorlar.

Evet, bugün yaşananların başlıca sorumlusu AKP iktidarıdır. Ancak bu sorumluluğun nedeni demokratik açılım yapması değil, aksine söylem düzeyinde “demokrasi” vaatleriyle ortaya çıkıp pratikte bildik inkarcı, militarist çizgide ısrar etmesidir. AKP’nin suçu sözde “demokratik açılım” değil, örgütlü bir halkı yok sayması, onun demokratik örgütlerine, sendikacılara, Belediye Başkanlarına saldırması, parti kapatmaları sadece kendisi için engellemeye çalışması, hapishanelerdeki binlerce çocuğu Kürt halkına karşı pazarlık konusu yapması, silahları susturmaması, operasyonlara tüm hızıyla devam etmesidir.

AKP’nin halkları kandırmaya, oyalamaya dönük, pragmatik, inkarcı, baskıcı, antidemokratik çizgisi iflas etmiştir.

Bu iflas karşısında, Kürt halkının taleplerini yok sayarak bu bitmek bilmez savaş ortamında ısrar etmek ve “son terörist yok edilinceye kadar” sloganını tekrarlamak, daha nice yılları, nice canları ve bu canların yanında çok önemi olmasa da nice kaynakları bu savaşta yok etmeye devam etmektir.  Bu kısır döngü Türkiye halklarına acıların, yıkımların dışında hiç bir şey getirmemiştir. Yıllardır süren çatışmalarda ölen kişi sayısını istatistiki bir bilgi, “terörle mücadelenin doğasında olan zayiat” veya siyasi propaganda malzemesi olarak görerek halklarımızın acılarına bir çözüm getirilemez. Gerçek bir siyasi ve demokratik çözümden sürekli olarak kaçan AKP iktidarı bu çözümsüzlüğün ve kaybedilen her canın sorumlusu olmaya devam edecektir. 

Bu sorunun denenmemiş ve gerçekçi tek çözümü kalmıştır. Bu yol, iki taraflı olarak çatışmalara son verilmesi, sorunun ekonomik, demokratik, kültürel ve mutlaka siyasi çözümü adına, konunun muhatabı siyasi temsilcilerce görüşmeler yapılması ve gerçekten demokratik adımların atılmasıdır. Bu çağrıyı yükseltmek demokratik muhalefet güçlerinin kaçınılmaz bir görevidir.

İlknur Birol

Halkevleri Genel Başkanı